‘Hey, hoe is uw vakantie geweest?’ zegt een leerling in ware Mean Girls-stijl. Ze begroet in de inkomhal van de school één van haar vriendinnen. De ander doet het hele verhaal. Een groepje meisjes troept samen rond de twee sterren. De ‘OH MY GOD!’s vliegen heen en weer. Ik voel me een personage in een …
Als ik een puber wasdie woonde in een stad vol betonen zonder kansen –die leefde in een doos die smolt van de hitte –die geen zicht had op de horizonen geen perspectief op beter –die telkens opnieuw scheef bekeken werdals ik al van ver aankwam. Als ik geld had moeten bijeen schrapenvoor die treinrit naar …
Bange blanke man – met de bijbel in de hand.Schaam u!Eeuwenlange vernedering lost ge niet op met traangas en soldatenuniformen.Hoe durft ge?Uw imperium is gebouwd op het bloed van mensen die gij niet als medemens erkende.Eeuwenlang hebt ge hen de lucht afgesneden.Wat ge zaait, zult ge oogsten.Dat staat in uw bijbel. Waar haalt ge het …
Zet jij je ook altijd schrap als het begint te regenen? Kaken op elkaar, schouders opgetrokken, kap zo ver mogelijk over het hoofd en dan de wereld in. De regen als vijand – alle vechtlust nodig om hem te trotseren. Wat een verschil als je veilig binnen mag blijven. Dikke druppels slaan een melodie tegen …
Bij elk nieuw resultaat komt er een melding binnen bij de ouders. Maar dat is niet genoeg.‘Hoe weten we of de leerlingen bijles aangeboden krijgen?’ ‘Waar vinden wij de extra oefeningen?’Herkenbare bekommernissen van de ouders op het oudercontact. Toch vind ik het dubbel. ‘Ze zijn jong,’ zeg ik, ‘Laat hen eens tegen de lamp lopen.’‘Mijn dochter …
Het blijft een berg. Die eerste september kan je alleen stap voor stap overwinnen. Ook als je jarenlang ervaring hebt. Ook als je vol passie voor de klas staat. Er komt zoveel op je af wat je niet kan voorbereiden. En toch ga je vol vertrouwen op weg naar school. Het komt wel goed, toch?Enkele …
Lachende kinderen Een pen die vloeiend over het papier glijdt Vogeloperette door het open slaapkamerraam Iemand die zegt: ‘Ik hou van je.’ Klinkende glazen Stilte Een vrolijk lied dat de hele dag in je hoofd blijft hangen Krekels langs een zomerterras Een warm applaus voor iemand
We moeten eerlijk zijn. We zitten in een terreur van altijd moeten. En zijn bang van de terreur van niet meer mogen. Geen enkele vorm van terreur krijgt het laatste woord. Alleen stilte lijkt het juiste antwoord. Stilte voor de slachtoffers. Hier en verder weg. Stilte om te vatten …
We moesten niets.Wij kregen alle kansen.We zochten onze eigen weg.Met als enige kompas ons persoonlijke geluk.We gooiden alle regels overboord.Streefden niet naar de hemel, maar naar het paradijs op aarde.Sprookjes bestonden niet. Die moest je maken.Maar we verloren onderweg ons verhaal.Is er nu nog kans op een happy end?
