‘Niet bang zijn.’ Zo begon de onbekende zwarte man nog voor hij zichzelf had voorgesteld.
Zijn manier om geld te verdienen? Mooie verhalen strooien over het Afrikaanse dierenrijk. In mijn kindertijd was onze samenleving bang van mannen met een donkere huidskleur.
De tijden zijn veranderd. Discriminatie is taboe. Dus zijn we bang van veel meer mensen.
Bang van overvallers.
Bang van mannen in witte busjes.
Bang van meisjes met hoofddoeken.
Bang van die mogelijke crimineel op het grote, boze internet.
Bang van mensen die een ander gelijk hebben dan het onze.
Bang van verre terroristen.
Bang van elkaar.
Soms zelfs bang van wie we zelf echt zijn.
We zetten altijd opnieuw een masker op, zijn stoerder, sterker en slimmer dan in werkelijkheid. En we onthouden dat we het ware gezicht van de ander nooit echt kennen.
Gewoon bangelijk, als je het mij vraagt.