Wekenlang kan ik uitkijken naar de boekenbeurs. En ieder jaar ben ik blij dat ik niet de enige ben. Wat is het zalig te weten dat er nog mensen zijn die van boeken houden. Al tijdens het aanschuiven op de parking komen we collega-bezoekers tegen met verende tred en doelgerichte blik. Ik zie hen hetzelfde als mij denken: ‘Vandaag zal ik mijn slag slaan.’
Binnen in het paradijs moet ik de hand op de knip houden. Het recept voor een financiële catastrofe? Mij loslaten op de boekenbeurs. Ik dwing mezelf op zoek te gaan naar pareltjes die mijn geld waard zijn.
Het raakt me ieder jaar hoe eenzaam de grote auteurs aan hun signeertafeltje zitten. Jeroen Meus en Katja Retsin trekken wel wat bewonderaars.
Om kwart voor één passeren we een dubbele rij van wel een halve kilometer lang. Wie zou hier aan het signeren zijn? Nog niemand? Wie zou er dan dadelijk arriveren? We zoeken, maar vinden niet welke topauteur om één uur zijn opwachting maakt. Dus spreken we iemand van de uitgeverij aan.
De jonge medewerkster draait met haar ogen en antwoordt op onze vraag: ‘Astrid Bryan’.
Om twee uur! De stand wordt compleet overrompeld.
Intussen zitten Mark Tijsmans, Jan Leyers en Brigitte Raskin werkloos toe te kijken. Toch ook tv-gezichten. En de auteurs zonder BV-status? Die kunnen zich samen met mij enkel verwonderd afvragen waarom het publiek intussen -ondanks alle boeken- een afgestompte blik heeft. Amazing!