Van november 2011 tot september 2013 schreef ik columns voor Het Belang van Zutendaal, een rubriek van onze Limburgse krant. Het was een eer. Een eer om hier te mogen opgroeien en wonen. Een eer om mijn dorp met schrijversogen te mogen bekijken. Een eer om daar om de drie weken een stukje voor Het …
‘Mevrouw Ghijsen schrijft voor de krant.’De bende jongeren valt stil.‘Echt waar! Ik heb haar artikel gelezen bij mijn oma.’Alle blikken glijden naar mij.‘Ja hè, mevrouw? Gij schrijft toch columns?’Ai, betrapt. Ik knik.De andere leerlingen trekken hun ogen groot open. Ik heb net een plaats in hun idolenlijstje verworven.‘Wordt ge daarvoor betaald, mevrouw?’‘Nee hoor,’ zeg ik. …
‘Zes mannen van Zutendaal doen mee aan de Dodentocht.’‘Zes? Amai, mijn voeten. Mij krijgen ze nog geen tien kilometer aan het stappen. Zwijg stil honderd.’‘Ja, de hele nacht door. En dan nog eens bijna de volledige dag.’‘Ik ben al content als ik het Blote Voetenpad heb uitgelopen.’‘Heb ge dat gehoord? Daar was Koen Wauters vorige …
Ik rijd met zoonlief op de fiets naar Gewaai. Het is mooi weer, de vogels fluiten, een vredig tafereeltje. In de Pandenstraat kiezen we voor de sluipweg langs het militair domein. De boomwortels zijn nog erger dan kasseien. Maar met horten en stoten raken we er.Op de stille straatjes tegen het bos passeren we het …
Heeft u soms ook dat gevoel? Dat u twintig jaar te vroeg bent geboren? Dat het tegenwoordig allemaal zoveel gemakkelijker is dan indertijd? Heel herkenbaar. Ook al ben ik van ver na de oorlog en kreeg ik echt alle kansen om de watertjes van het leven door te zwemmen. Toch groeien onze kinderen op in …
Beste meneer de burgemeester Ik ben bezorgd. Meer dan bezorgd. Vreselijk bezorgd eigenlijk.Bang dat er binnenkort een GAS-explosie Zutendaal treft.Natuurlijk besef ik dat ons blauw fabriekske geen enkel risico inhoudt. Dat project zit al zo lang ik me kan herinneren in de pijplijn, dus dat gasprobleem beheersen we intussen wel.Het zijn de voorbereidingen van een …
Ik sta aan de zijlijn, mijn zoon bemant het doel, bekijkt de vlucht van de bal en zet een stap opzij.‘Allez, Warre,’ zeg ik binnensmonds.De ouders naast me lachen. Niet met mijn zoon. Met mij. ‘Goedele, de scheids heeft net gefloten, hij moest die bal niet pakken.’Ik trek een grimas. Onze zoon heeft het vijfde …
In een klein hoekje stond in de laatste Oosterzon: ‘Dringend onthaalouders gezocht.’ Hopelijk voelen velen zich geroepen. Want het is een beroep uit de duizenden. Een hoeksteen van onze moderne maatschappij. Dat beseften we vorig weekend eens te meer. Afgelopen zondag hebben we de onthaalouders van onze kinderen in de bloemetjes gezet. ‘Tante Irène’ gaat …
We hebben in de paasvakantie Zutendaal ingeruild voor een andere plek. Het is zalig om op reis te kunnen gaan. Omdat alles er anders is: een turquoise zee met zwart strand en rotsen in plaats van appartementen langs de kust. Bergen met vergezichten in plaats van dennenbossen voor de horizon. Witte huizen met rommel aan …
Misschien kwam het door de gure noorderwind. Door het uitblijven van de lente-waar-we-allemaal-nood-aan-hebben. Of door de torenhoge mazoutprijzen. Misschien lag het aan mezelf. Maar afgelopen zaterdag was het kil in de kerk. Als tiener nam ik me eens in de vasten voor om elke week naar de mis te gaan. Mijn ouders konden hun ogen …