Limburg gaat gebukt onder een grijs wolkendek. Hier en daar valt een spatje regen. In mijn hoofd zitten grijze gedachten. Mijn agenda is zwart van de afspraken. De bekommernissen om de kinderen vullen de weinige lege plekken. Terwijl ik naar de eerste afspraak ren, overloop ik mijn tijdschema, dat van uur tot uur gevuld is.
Een drukke dag, maar ik kijk er wel naar uit. Ik heb vandaag het voorrecht om Ingrid Godon, Kaat Vrancken, René Swartenbroekx, Els Beerten en Jan Van Coillie te ontmoeten.
Eén na één laten ze een glimp van hun passie zien. Allemaal reageren ze even bescheiden.
Het is heerlijk om met hen van gedachten te mogen wisselen. Ik leer van hen dat je gewoon moet doen waar je goed in bent. Dat je de kansen moet grijpen die je krijgt. Dat je vertrouwen moet hebben in anderen en in jezelf. Dat je groot bent als je een ander zijn geluk gunt.
Zo klaart langzaam de lucht op in mijn hoofd.
Als ik naar huis rijd, is de volgende dag al begonnen. Het bloesemt in mijn hart.