Spotlights

Laatst weer meegemaakt wat het met je doet als je in de spotlights gezet wordt. Onze vierdejaars hebben een voorstelling op de planken gezet om U tegen te zeggen. Zeven weken geleden zijn ze begonnen van nul af aan: velen hadden er geen besef van wat het betekent een voorstelling in het theater te brengen. Dat je niet alleen een heel goed idee moet hebben, maar dit ook tot in den treure moet inoefenen. Dat niet alles van de eerste keer lukt. Dat er voortdurend nieuwe afspraken moeten gemaakt worden. Dat je niet mag praten op het podium en zelfs niet achter de schermen. Dat het duister op een podium aan je trekt, terwijl je toch onder die spot moet blijven staan.

In die zeven weken tijd hebben we leerlingen zien openbloeien: hun blik van onder hun haargordijn veranderde in een open blik naar de wereld. Verschillenden ontdekten wat het betekent om positief leider te zijn. En stuk voor stuk overwonnen ze zichzelf toen ze stervend van de zenuwen uit de schaduw stapten.

Het was mooi om te zien hoe mensen op enkele weken tijd bijna letterlijk groeien. Dankzij de nodige aanmoediging en het welverdiende applaus. In plaats van te leren dat ze op de zijlijn moesten blijven staan, vooral niet te veel op te vallen, anderen meer te waarderen dan zichzelf. In plaats van te horen wat ze allemaal fout doen, hebben onze leerlingen gehoord dat ze iets kunnen. Dat ze in staat zijn tot dingen die ze nooit voor mogelijk hadden gehouden. Dat als je maar volhoudt, je grootse dingen kan bereiken. Hebben ze geleerd dat ze zichzelf ook wel eens in de schijnwerpers mogen plaatsen.

Eigenlijk zouden we onze jeugd vaker applaus moeten geven. Tijd maken om hen aan te moedigen voor dingen die ze graag doen. Hen het duwtje in de rug geven op het moment dat ze zeggen: ‘Ik kan dat niet!’.
Het hele publiek en alle deelnemers vonden het een schitterende dag. En ik had het geluk dit vanop de allerbeste plaats mee te mogen maken: ik stond in het duister, ik was diegene die hen dat allerlaatste duwtje en een dikke duim als houvast  mocht geven. Ik mocht de metamorfose van dichtbij beleven: vanuit de coulissen, blij dat er geen spot op me stond…