Ik sta aan de zijlijn, mijn zoon bemant het doel, bekijkt de vlucht van de bal en zet een stap opzij.
‘Allez, Warre,’ zeg ik binnensmonds.
De ouders naast me lachen. Niet met mijn zoon. Met mij. ‘Goedele, de scheids heeft net gefloten, hij moest die bal niet pakken.’
Ik trek een grimas. Onze zoon heeft het vijfde voetbaljaar erop zitten, maar ik begrijp nog steeds niet wanneer een bal die binnen is ‘goal’ wordt genoemd, en wanneer hij niet die eretitel krijgt. Ooit geloofde ik dat ik de spelregels onder de knie zou krijgen, maar ik moet bekennen: ik ken er geen bal van.
Wat ik intussen wel heb geleerd? Dat het een ploegsport is. Een sport waar je leert wat samenleven is. Mag ik daarom de voorzet geven voor een officiële versie van de regels van het Wiemesmeerse jeugdvoetbal?
Om te beginnen moet je krijtlijnen trekken. De jeugd laten weten tot waar ze mogen gaan, maar hun daarbinnen wel alle ruimte geven om te spelen. Vanaf dan komt het er op aan elkaar te verdedigen. Door dik en dun! En de ander ook iets te gunnen, mekaar kansen geven door te passen.
Iemand buitenspel zetten, dat doen we niet. Iedereen hoort erbij, ook als je nog niet zo goed kan sjotten. De corner: dat is toch de hoek? Ideaal voor de spelers (meestal van andere ploegen 🙂 ) die niet hebben geleerd dat je op de bal en niet op de man moet spelen. Natrappen is verboden! Uitfluiten ook trouwens. We proberen vanuit de achterhoede de spelers zoveel mogelijk te bejubelen. Enthousiast juichen wanneer het goed gaat en positief bemoedigen op mindere momenten.
Op het plein is hands verboden, ernaast broodnodig. Je hebt geen ploeg als er geen groep achter de schermen aanwezig is die de handen uit de mouwen steekt: samen aan de afwas, tappen aan de bar, verse soep maken, het plein onderhouden, steak- en mosseldagen organiseren, …
De rust is ook van belang. Het moment bij uitstek om te toasten op de goede dingen des levens, en op elkaar natuurlijk! Wat spitse humor erbij en het resultaat is een (sociaal vang)net van papa’s en mama’s die de beste vrienden zijn geworden.
De spelers van Wiemesmeer zijn wat mij betreft kampioen in fairplay. Hopelijk krijgt onze club nog verlenging. De gesprekken over een eventuele samenwerking zijn volop bezig. Maar onze voetbalploeg is een van de enige plaatsen waarop onze jeugd gemeenschap in eigen buurt vormt. Daarom zou het super zijn als er op de een of andere manier nog heel lang veel leven rond het ‘Postesstadion’ is.
P.S.: Beste collegaspelers van Zutendaal VV, zie dit artikel niet als een derby. Hopelijk voelen jullie je net zo thuis bij ZVV. Dan hebben we allemaal gewonnen. Boef heet dat dan.